πινάνιο

το, Ν

χημ. κυκλική οργανική ένωση, τερπενικός υδρογονάνθρακας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. pinane (< λατ. pinus «πίτυς» + -ane)].